Przy takiej jesiennej pogodzie warto trochę powspominać lato. Słuchając jesiennego porywistego wiatru, przypominają mi się latarnie morskie, które odwiedziliśmy w tym roku, gdyż prawie na każdej u góry strasznie wiało.
Skąd pomysł zwiedzania latarni morskich?
Takim impulsem było zwiedzenie w zeszłym roku najbardziej wysuniętej na wschód Polski latarni morskiej w Krynicy Morskiej (więcej o tej wycieczce możecie przeczytać tutaj). Ponieważ był to jednak schyłek lata, więc do pomysłu wróciliśmy dopiero w tym roku i udało nam się odwiedzić kolejne cztery:
- w Gdańsku-Nowym Porcie,
- na Helu,
- w Rozewiu,
- Stilo.
A takim bezpośrednim powodem była chęć mojego małżonka do zdobycia turystycznej odznaki miłośnika latarń morskich „Bliza”, o której dowiedział się właśnie w Krynicy Morskiej. To odznaka, którą nadaje Narodowe Muzeum Morskie za zwiedzanie latarń morskich, a pierwszą – brązową – można otrzymać za odwiedzenie już pięciu z 13 udostępnionych do zwiedzania w Polsce latarń.
Latarnia morska w Gdańsku-Nowym Porcie
Przedstawiam ją dzisiaj jako pierwszą, choć faktycznie odwiedziliśmy ją jako ostatnią. Aż wstyd się do tego przyznawać, bo mamy ją przecież najbliżej, ale jakoś wcześniej nie składało nam się, żeby tam pojechać. A piszę o niej jako o pierwszej, bo jest kolejną po Krynicy Morskiej latarnią polskiego wybrzeża, licząc od wschodu. Więc dla porządku, właśnie w takiej kolejności je opiszę.
W Gdańsku są dwie latarnie, ale tylko starszą, pochodzącą z 1894 roku, możemy zwiedzić. Zbudowana jest z czerwonej cegły u wejścia do portu wewnętrznego. Co ją wyróżnia? Zrekonstruowana kula czasu, która w sezonie opada cztery razy dziennie, oznajmiając godziny 12.00, 14.00, 16.00 i 18.00. Dlatego warto zaplanować sobie zwiedzanie właśnie w tych godzinach, aby móc zobaczyć tę niecodzienną atrakcję. Niestety jest już nieczynna, zastąpiła ją druga latarnia, umiejscowiona w Porcie Północnym, mieszcząca jednocześnie kapitanat portu.
Latarnia w Nowym Porcie nie jest specjalnie wysoka – ma 27 m wysokości, ale roztaczają się z niej ciekawe widoki, głównie na wejście do portu wewnętrznego w Gdańsku. Więc przy odrobinie szczęścia będziemy mogli zaobserwować statki wpływające lub wypływające z portu, w tym duże promy pasażersko-samochodowe lub wycieczkowce, które dla dzieci (i nie tylko) są zawsze wielką atrakcją. Statki możemy podziwiać również z nabrzeża, które znajduje się tuż przy latarni. Z latarni widać również po drugiej stronie kanału pomnik Westerplatte. Niedaleko na pewno wypatrzymy też błyszczący w słońcu bursztynowy gdański stadion. Oczywiście będziemy mieli również widok na Zatokę Gdańską, a przy dobrej pogodzie, również na Gdynię i Hel. W samej latarni oraz na zewnątrz funkcjonuje wystawa zdjęć latarni morskich z całego świata. Widoki z samej góry oglądać możemy jedynie przez okna, ale na niższej kondygnacji znajduje się odkryty balkon.
Informacje praktyczne:
Adres: ul. Przemysłowa 6a, 80-542 Gdańsk
Strona www: www.latarnia.gda.pl
Godziny otwarcia: V-VIII 10.00-19.00, IX tylko w weekendy 10.00-17.00
Ceny biletów: normalny 10 zł, ulgowy 6 zł, honorowane są różne zniżki
Bezpłatny parking. Możliwy dojazd komunikacją miejską oraz tramwajem wodnym.
Latarnia morska na Helu
Latarnia na Helu ma 41,5 m wysokości i wyróżnia się charakterystyczną smukłą, ośmiokątną sylwetką z czerwonej cegły. Została zbudowana w 1942 roku i działa do dzisiaj. Jednak historia latarni w tym miejscu sięga średniowiecza.
W latarniach lubię najbardziej dwie rzeczy: widoki – to dość oczywiste, ale także schody. W latarni morskiej na Helu są one spiralne i bardzo fotogeniczne, tym bardziej że wnętrze jest bardzo jasne. Na górze znajduje się zewnętrzna galeria udostępniona zwiedzającym, gdzie może dość mocno wiać.
Informacje praktyczne:
Adres: ul. Bałtycka 3, 84-150 Hel
Godziny otwarcia: V, VI, IX 10.00-18.00, VII, VIII 10.00-19.00
Ceny biletów: normalny 6 zł, ulgowy 4 zł
W okolicy sporo prywatnych, płatnych parkingów.
Dostępne bezpłatne toalety typu toi-toi.
Latarnia morska w Rozewiu
Pomiędzy latarnią na Helu a tą w Rozewiu znajduje się jeszcze jedna w Jastarni, ale nie jest ona udostępniana do zwiedzania. Latania morska w Rozewiu sięga 32,7 m wysokości i jest najbardziej na północ wysuniętą polską latarnią. Powstała w 1822 roku i była dwukrotnie podwyższana ze względu na otaczający ją bukowy las, będący rezerwatem, który rosnąc, zasłaniał światło latarni. Obecnie charakteryzuje ją biała murowana podstawa i czerwona metalowa góra.
Na niższym poziomie jest odkryty balkon, na samej górze panoramę możemy podziwiać przez okna. Dodatkową atrakcją latarni jest muzeum latarnictwa, które znajduje się również w sąsiadujących z latarnią budynkach. W samej latarni możemy poznać ewolucję latarnictwa od starożytności i zobaczyć piękne modele kilku polskich latarni. To chyba jedna z najciekawszych wystaw znajdujących się w odwiedzonych przeze mnie latarniach.
Z góry oczywiście rozciągają się piękne panoramy okolicy, w tym na port we Władysławowie. Warto również przejść się na plażę, choć wymaga to nieco wysiłku, gdyż zejście jest dość strome, a wejście na górę osobom mniej sprawnym ruchowo może sprawiać małe problemy. Raczej nie polecam takiej wędrówki również z wózkiem dziecięcym.
Informacje praktyczne:
Adres: ul. Leona Wzorka 1, 84-104 Rozewie
Godziny otwarcia: V, VI, IX 10.00-14.00 i 15.00-18.00, VII-VIII 9.00-19.00
Ceny biletów: normalny 8 zł, ulgowy 5 zł
W pobliżu latarni płatny parking
Latarnia morska Stilo
Ta latarnia znajduje się raczej na uboczu, w małej wiosce o nazwie Osetnik, na wschód od Łeby. Latarnia pochodząca z 1906 roku ma 33,4 m wysokości i usytuowana jest na wydmie. Jest jedną z dwóch całkowicie metalowych latarni morskich w Polsce (drugą jest latarnia w Jastarni), ale jedyną udostępnioną do zwiedzania. Jest ona naprawdę charakterystyczna, bo pomalowana w pasy – od dołu czarny, na środku biały i na górze czerwony.
Dojście do tej latarni jest według mnie dość słabo oznakowane, ale wiedzie przez piękny sosnowy las. Trzeba się jednak nastawić na dość długi spacer – nam zajął on na pewno ponad pół godziny, gdyż nie zauważyliśmy na samym początku drogowskazu i poszliśmy trochę dookoła. Powrót zajął nam około 15 minut, ale było z górki 😉 Jeśli chcielibyście dojść na plażę (podobno piękne i mało zaludnione, ale my już tam nie dotarliśmy) musicie liczyć się z jeszcze co najmniej 15-minutowym spacerem, bo latarnia oddalona jest od morza około 1000 m.
Z góry, z zewnętrznego balkonu można podziwiać oczywiście piękne widoki na morze, wydmy, niedalekie jezioro Sarbsko. Wewnątrz latarni była również wystawa obrazów. Przy latarni znajduje się namiot z lodami i napojami, więc po zwiedzaniu można chwilę odetchnąć. Na dole (blisko parkingu) również znajduje się kilka barów i innych punktów gastronomicznych.
Informacje praktyczne:
Adres: 84-210 Sasino
Godziny otwarcia: VI-IX 10.00-18.00
Ceny biletów: normalny 4 zł, ulgowy 2 zł
Płatny parking, choć dostępne są też bezpłatne miejsca do parkowania, ale w sezonie raczej trudno dostępne
Bezpłatne toalety
Uwaga: Do żadnej z latarni, ze względu na strome schody, nie są wpuszczane dzieci do 4 roku życia!
Na zakończenie
Robiąc ten wpis trzy-cztery miesiące po odwiedzeniu tych miejsc widzę, że wiele szczegółów już mi umknęło. Dobrze, że mogłam popatrzeć na zdjęcia, które trochę przywracają pamięć, ale utwierdza mnie to w przekonaniu, że warto utrwalać swoje wspomnienia nie tylko zdjęciami, ale również opisami tak jak w tym wpisie. Bo po pewnym czasie nasze wspomnienia ulatują, a w ten sposób ratujemy je przed całkowitym wyblaknięciem.
Myślę, że dla wielu gości odwiedzających Trójmiasto lub Władysławowo i okolice zwiedzenie tych latarni może być dodatkową ciekawostką turystyczną, gdzie walory widokowe łączą się z edukacją morską. A przy tym są naprawdę bardzo dostępne cenowo i najczęściej położone w atrakcyjnych przyrodniczo miejscach. To też sposób na zwiedzanie pięknych polskich zakątków, nie sądzicie?
Zwiedzaliście te latarnie morskie? Robicie sobie wycieczki z określonym tematem? Jeśli tak, to jakim?
