Trafiasz na fajnego bloga i porywający artykuł, który tak Cię porusza, że koniecznie musisz zostawić na nim komentarz. Piszesz zawzięcie kilka zdań, ale na końcu okazuje się, że musisz wybrać jakiś profil. Ale o co chodzi?! Jaki profil?!
- Konto Google?
- Live Journal?
- WordPress?
- TypePad?
- AIM?
- Open ID?
Jeśli nie masz konta Google lub nie chcesz się nim publicznie posługiwać to … właściciel bloga ma problem. Co ja robię w takim przypadku? Szybko znajduję krzyżyk i wychodzę ze strony. Czasami w akcie desperacji próbuję jeszcze zostawić komentarz wybierając opcję “open ID”, ale jeśli pojawi się komunikat o błędzie, to uciekam i nigdy więcej nie wracam.
A teraz taka sytuacja. Wiesz, że zostawiłaś pod jakimś ciekawym postem komentarz i jesteś ciekawa czy autor bloga ci odpowiedział, albo czy w ogóle wywiązała się jakaś dyskusja. Jeśli zaznaczyłaś przy komentarzu opcję “powiadamiaj o odpowiedziach” masz szansę znaleźć je na swoim mailu. Jeśli jednak tego nie zrobiłaś (bo zapomniałaś albo po prostu nie chciałaś zaśmiecać swojej skrzynki mailowej), a Twoja pamięć nie obejmuje wszystkich blogów, na które wchodziłaś, to … prawdopodobnie nigdy się tego nie dowiesz! Cała konwersacja przepadła w odmętach internetu!
Czy te problemy można jakoś rozwiązać? Co zrobić, aby powyższe sytuacje nigdy się nie zdarzyły?
Jak dla mnie sprawa jest oczywista – zastosuj system komentarzy DISQUS! Zakochałam się w nim jeszcze zanim założyłam bloga, a byłam jedynie namiętną czytelniczką wielu blogów. Wystarczyło raz się zalogować i mogłam komentować bez wypełniania dodatkowych formularzy, wybierania bliżej nieokreślonych profili itp. To była dla mnie ogromna wygoda i oszczędność czasu.
Zalety Disqus’a
Jako czytelnik bloga doceniłam takie zalety Disqus’a jak:
- Możliwość wracania do własnych komentarzy na różnych blogach,
- Prosta rejestracja (tylko imię/nick, e-mail i hasło),
- Pamiętanie mnie – nie muszę się wielokrotnie logować na różnych blogach,
- Opcja profilu prywatnego, jeśli nie chcesz, żeby Cię obserwowano,
- Prosty sposób komentowania nawet jeśli chcesz pozostać anonimowym czytelnikiem,
- Możliwość komentowania także jako użytkownik Facebooka, Twittera lub Google – ja akurat nie korzystałam z tej funkcji, wolę rejestrację w systemie Disqus,
- Zindywidualizowane powiadomienia o komentarzach na e-mail (dzienne, tygodniowe, powiadomienia o odpowiedziach na nasze komentarze lub na wszystkie dyskusje, w których braliśmy udział).
Natomiast jako autor bloga cenię Disqus za takie funkcje jak:
- Możliwość łatwego trafienia na blog osoby komentującej,
- Możliwość wyróżnienia komentarzy na swoim blogu,
- Możliwość obserwowania komentarzy interesujących nas osób,
- Możliwość głosowania na komentarze,
- Możliwość wgrania własnego zdjęcia lub innego obrazka jako avatara – zawsze wyświetla się ten sam, co pomaga w rozpoznawalności na innych blogach,
- Komentowanie zawsze pod tym samym nickiem, co również pomaga w rozpoznawalności w sieci,
- Ładny, neutralny wygląd komentarzy, pasujący do większości szablonów.
Czemu w ogóle o tym piszę? Bo chociaż wydawało mi się, że już WSZYSCY postawili na Disqus’a, to wciąż spotykam się, szczególnie u początkujących blogerów, z wątpliwościami dotyczącymi systemu komentarzy. Niezrozumienie zalet Disqus’a często występuje u użytkowników innych systemów niż WordPress, np. Blogera. Może wynika to z tego, że poruszają się głównie we własnym gronie, więc zewnętrzny system komentarzy nie jest im potrzebny.
Czy są jakieś wady Disqus’a?
Podobno są, ale ja ich nie zauważyłam 😉
Mnie ominął dylemat, jak zachowają się dotychczasowe komentarze po wgraniu Disqus’a, bo od razu postawiłam na ten system. Z tego, co wyczytałam w sieci, niektórym rozsypuje się drzewo całej dyskusji. Niekiedy same komentarze wgrywają się dłużej, bo są na zewnętrznym serwerze. To, że komentarze nie są na naszym własnym serwerze, też może być uważane za wadę. Dla mnie jednak te wady nie są na tyle istotne, aby przeważyć korzyści płynące ze stosowania systemu komentarzy Disqus.
Tak więc czujcie się swobodnie i komentujcie poniżej ile tylko chcecie 😉
